بیخ گوشش مرگ شیون می کشید
خاطره بر شیشه سوزن می کشید
خسته از اردیبهشت و تیر و مهر
در اتاق سرد بهمن می کشید
روی بوم پلک با رنگ خیال
نقشی از تصویر آن زن می کشید
محکم و با دقت و با حوصله
ماله بر هر درز و روزن می کشید
او به گاز شهر اطمینان نکرد
تیغ بر مچ... نه... به گردن می کشید
مجتبی شکوهی راد
کانال ما در تلگرام hamghafiebabaran@
۰ نظر
۰۷ دی ۹۴ ، ۲۲:۵۵