آن روزها که شرط بقا قیل و قال بود

آن روزها که شرط بقا قیل و قال بود
عاشق ترین پرنده ی سرش زیر بال بود

«حافظ ! دوام وصل میسر نمی شود»
سرگرمی پرنده ی بدبخت فال بود

یک مرد در میان آیینه سال ها
با یک نفر شبیه خودش در جدال بود

تدبیر چیست ؟ راه کدام است ، دوست کیست
این حرف ها  همیشه  برایش  سوال  بود

از  میوه ی  درخت  اساطیری  پدر
سیبی رسیده بود به دستش که کال بود

از ما زبان توبه گشودن بعید نیست
از او مرا ببخش شنیدن محال بود

در پاسخ نشان رفیقت کجاست ؟ گفت
حرفی نمی زنم بنویسید لال بود

بر سنگ قبر او بنویسید جای اسم
این مرد ، روی گردن دنیا وبال بود

محمد سلمانی