احساس با من بودنش را دوست دارم

احساس با من بودنش را دوست دارم

عطر اقاقی تنش را دوست دارم 

با پلک های پنجره چشمم عجین است

از بس از آنجا دیدنش را دوست دارم

رنگ بنفش و برگ های  سبز  و زردِ

گل های روی دامنش را دوست دارم

یک دکمه از پیراهنش جا مانده پیشم

آن دکمه ی پیراهنش را دوست دارم

وقتی که سمتم می دود با سرعت نور 

وای،،، از نفس افتادنش را دوست دارم 

گفتم به شوخی دور شو،هی گریه می کرد

این سختی دل کندنش را د‌وست دارم

هرگز نگاهم خیر بر خورشید و مه نیست

تا چشم های رو شنش را دوست دارم 

تا  آخر  شب مستم  از  مصراع  آخر 

هر صبحدم بوسیدنش را دوست دارم 

محمد جواد شاه بنده