از غم، دل‌ِحیران چه خبر داشته‌باشد

از غم، دل‌ِحیران چه خبر داشته‌باشد
محوِ‌ تو، ز هجران چه‌خبر داشته‌باشد

آن سروِ گُل‌اندام که دل‌ها چمنِ اوست
از خانه به دوشان چه‌خبر داشته‌باشد

از حالِ تذروانِ پر و بال شکسته
آن سروِ خرامان چه‌خبر داشته‌باشد

آن شوخ که در خانهٔ آیینه کند سِیر
از آبله پایان چه‌خبر داشته‌باشد

طفلی که زِ مستی نشناسد سرو پا را
از بی‌سرو پایان چه‌خبر داشته‌باشد

هستی‌ست، که درعشق فراموش‌شد اوّل
مجنونِ تو از جان چه‌خبر داشته‌باشد

چون بَهله کف از کار فتاده‌ست «حزین» را
از دامنِ جانان چه‌خبر داشته‌باشد

حزین لاهیجی