از ندامت سوختم ، یا رب گناهم را ببخش

از ندامت سوختم ، یا رب گناهم را ببخش 

مو سپید از غم شدم،روی سیاهم را ببخش 

ظلم را نشناختم ، ظالم ندانستم که کیست 

گوشه چشمی باز کردم ،اشتباهم را ببخش 

ابر رحمت را بفرما ، سایه ای آرد به پیش 

این سر بی سایبان بی پناهم راببخش 

از گلویم گر صدایی نابجا آمد برون 

توبه کردم، سینه پر اشک وآهم را ببخش 

خورشید دگر نور دلاویز ندارد 

مه پرتو مات هوس انگیز ندارد 

در باد بهاری زبس آشوب خزان است 

گل وحشتی از غارت پاییز ندارد

 

معینی کرمانشاهی