اگر چه لب نگشودی هوای صد گله داری

اگر چه لب نگشودی هوای صد گله داری

و از عبور نگاهم، چقدر فاصله داری

به کوچه‌های تو دیدم هزار و یک دل زخمی

چگونه با دل مردم چنین معامله داری؟

اگر چه قافله‌ای از میان معبر چشمت

یکی نرفته سلامت .. هزار قافله داری

نگاه مخفی و دزدانه ی تو با دل من گفت:

هنوز هم که هنوز است قصد غائله داری

ملول شعر چو آتش فشان خویشم و .. اما

تو در تحمل بغضم .. عجیب حوصله داری

از اینکه قبله‌ی من می‌شود همیشه نگاهت

مکن گلایه که‌ آنجا فضای نافله داری

سید محمدرضا واحدی