ای بی کرانِ سبزترین از خزان نگو

ای بی کرانِ سبزترین از خزان نگو
با من بمان و هیچ زمان از زمان نگو

با من بمان و گوش کن این شعرِ تازه را
جانِ من امشب از غم و سودای نان نگو

گفتی جدایی است سرانجامِ عاشقی
امروز فرق می‌کند از باستان نگو

با این که با صدای "بنان" می شناسمت
این جا بمان همیشه و از "کاروان" نگو

از خاطرات مشترک امشب سوال کن
در خلوت شبانه‌ام از این و آن نگو

گفتم که دوست دارمت ای سبزِ بی کران
گفتی خزان شده‌ست، برو داستان نگو !

جویا معروفی