ای خوشتر از نکوئی و زیبا تر از جمال

ای خوشتر از نکوئی و زیبا تر از جمال

ای ماورای جان و جهان نوشخند تو

از هـرچه در خیال تـوان بست دلفریب

زیبـا تر است قـامت شـاعر پسند تو

بی قـدر آن سـری کـه بپیچد ز دام تـو

هم سنگ آن دلیکـه نیفتد به بند تو

با این غمی که خانهٴ هستی کنـد خراب

کِی فکر جان خویش بُـوَد دردمنـد تو

اشکم گـرفت دامن و آبم ز سـر گذشت

این سرگذشت ماست گر افتد پسند تو

زین قطره های شوریکی بخت آن نداشت

کـاید بـه پـای بـوسی سـرو بلند تو

صیـد تو از تو روی نتـابد به هیچ روی

گـوئی بُـوَد ز رشتهٴ جان ها کمند تو

آهسـته ران کـه شاهسواران روزگـار

هـرگز نمی رسند به گـرد سـمند تو

عماد خراسانی