ای مژده ی دیدار تو چون عید مبارک

ای مژده ی دیدار تو چون عید مبارک
فردوس به چشمی که ترا دید مبارک

جان دادم و خاک سر کوی تو نگشتم
بخت این قدر از من نپسندید مبارک!

هر سایه که گم گشت رساندند بنورش
گردیدن رنگی که نگردید مبارک

ژولیدگی موی سرم چتر فراغی ست
مجنون مرا سایه ی این بید مبارک

بر بام هلال ابروی من قبله نما شد
کز هر طرف آمد خبر عید مبارک

دل قانع شوقی ست بهر رنگ که باشد
داغ تو به ما، جام به جمشید مبارک

در عشق یکی بود غم و شادی (بیدل)
بگریست سعادت شد و خندید ،مبارک!

بیدل دهلوی