ای واژه بکر جاودانه
چهارشنبه, ۱۵ بهمن ۱۳۹۳، ۱۰:۱۳ ب.ظ
ای واژه بکر جاودانه
ای شعر موشح زمانه
ای چشمه سینه‌جوش الهام
ای حس لطیف شاعرانه
ای مطلع و مقطع زمانه
ای لطف و ترنم ترانه
شبها که ز دیده خواب گیرد
شعرم به سروده شبانه
بینم که نشسته‌ای تو بیدار
بر بستر طفل پربهانه
آوازه گرم لای لایت
افکنده طنین عارفانه
شاعر نه منم تویی که باشد
شعرت همه شور مادرانه
احساس تو را کسی ندارد
از توست مرا هم این نشانه
محمد علی‌بهمنی
۹۳/۱۱/۱۵