باز ای بهار! بارِ دگر بر چمن برقص

باز ای بهار!  بارِ دگر بر چمن برقص
ای خوش قدم دوباره به دشت و دمن برقص

باز آ بهار! از طرفِ روم و شام و مصر
تا هند و چین و مرو و سرخس و ختن برقص

تا وادیِ مغان برو و چون مغان بچرخ
تا خطۀ مغول برو و چون شمن برقص

در جنگ با سپاهِ زمستان چو مرد باش
در جشنِ خیرِمقدمِ گل مثلِ زن برقص

جانِ من ای بهار! بیا یک دهن بخوان
روح منِ ای بهار! بیا یک بدن برقص

هم در کنارِ پردۀ گوشم سرود ساز
هم روبرویِ پنجرۀ چشمِ من برقص

پروانه وار دور و برِ عطرِ گل بگرد
چون نورِ شمع در وسطِ انجمن برقص

آنک چو ماهتاب به شبهایِ ما بتاب
اینک چو آفتاب به خاکِ وطن برقص

باز آ بهار! بی همه با خویشتن نشین
باز ای بهار با همه بی خویشتن برقص

محمد شیخ پور