به نام عشق که آغاز آدمیزادی است

به نام عشق که آغاز آدمیزادی است
به نام عشق که سرمایه ای خدادادی است

بگو که نفرت از این خاک رخت بربندد
که در قبیله ی ما عشق ارث اجدادی است

جهان در این دو کلام از ازل خلاصه شده است:
تمام ثروت عالم غم است یا شادی است

قفس براى کبوتر اگرچه سنگین است
اسارت است که سنگ بناى آزادی است

چه سربلند و سرافراز ایستاده هنوز
چنار پیر که دار و ندار آبادی است

سوار نیزه به دستم نگاه کن مستم
به چشم من همه آسیاب ها بادی است...

سعید بیابانکی