تابوت بی قرار تو بر باد می رود
يكشنبه, ۹ آبان ۱۳۹۵، ۰۷:۳۸ ق.ظ
تابوت بی قرار تو بر باد می رود
در چشم ماه منظره ی چیدنِ لحد:
-اصلا چگونه جا شده این مرد در زمین؟
اصلا چگونه جا شده این روح در جسد؟
بو برده بود ماه که تا بوت را نسیم
از کوچه های شب زده تا عرش می برد
لبخند می زنند به تابوت خانه ها
یک خانه از عداوت و یک خانه از حسد
یک خانه مست می شود از اینکه شهرشان
افتاده در حوالیِ یک اتفاق ِ بد!
تابوت همچنان جریان داشت بر نسیم
در سینه ی زمین... خلاء ِ مرد تا ابد!
تابوت پر کشید و از آن پس کسی نگفت:
"خورشید بر مدار زمین چرخ می زند!"
عبدالمهدی نوری
۹۵/۰۸/۰۹