تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم

تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
گاهی از کوچه معشوقه خود می گذرم

تو از آن دگری رو که مرا یاد تو بس
خود تو دانی که من از آن جهانی دگرم...

شهریار