تا کی روم از عشق تو ،شوریده به هر سوی

تا کی روم از عشق تو ،شوریده به هر سوی
تا کی دَوَم از شور تو ،دیوانه به هر کوی

صد نعره همی‌آیدم از هر بُنِ مویی
خود در دل سنگین تو، نگرفت سر موی

بر یاد بناگوش تو، بر باد  دهم جان
تا باد مگر ،پیش تو بر خاک نهد روی

خود کشته ابروی توأم ،من به حقیقت
گر کشتنیَم ،بازبفرمای به ابروی

آنان که به گیسو، دل عشاق ربودند
از دست تو در پای فتادند ،چو گیسوی

تا عشق سرآشوب تو، همزانوی ما شد
سر برنگرفتم به وفای تو ،ز زانوی

بیرون نشود عشق توأم ،تا ابد از دل
کاندر ازلم ،حِرز تو بستند به بازوی

سعدی