تنها به سخن های تو باور کردم

تنها به سخن های تو باور کردم

با عشق توباحادثه ها سر کردم

باران تو گواهی بده که قطع امید

از ابر پراکنده ی ابتر کردم

کی با شب تاریک رفاقت کردم

سرگرم دلم با دب اکبر کردم

اعجاز غزلخند تو را دیدم که

تامصرع پایانیش از بر کردم

با عشق جهان بینی من شکل گرفت

تا رو به افق های فراتر کردم

هم دست به خورشید تکان می دادم

هم عرض ارادت به کبوتر کردم

درچند قدم مانده به درگاه بهار

با اشک قدم های دلم تر کردم

تصویر قشنگ تو به من می خندید

هر خاطره ای را که مصور کردم

ای شامه ی وسواس چه زیباست تورا

با رایحه ی عشق معطر کردم

چون چلچله ای این غزل نوبر را

تقدیم به نوروز و صنوبر کردم

محمدعلی ساکی