تیز دَوَم، تیز دَوَم تا به سواران برسم
چهارشنبه, ۲۷ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۲۵ ب.ظ
تیز دَوَم، تیز دَوَم تا به سواران برسم
نیست شوم، نیست شوم تا بر جانان برسم
خوش شده ام، خوش شده ام پاره ی آتش شده ام
خانه بسوزم بروم تا به بیابان برسم
خاک شوم، خاک شوم تا ز تو سرسبز شوم
آب شوم سجده کنان تا به گلستان برسم
چونک فتادم ز فلک ذره صفت لرزانم
ایمن و بی لرز شوم چونک به پایان برسم
چرخ بود جای شرف، خاک بود جای تلف
باز رهم زین دو خطر، چون بر سلطان برسم
عالم این خاک و هوا گوهر کفرست و فنا
در دل کفر آمده ام تا که به ایمان برسم
آن شه موزون جهان عاشق موزون طلبد
شد رخ من سکه ی زر تا که به میزان برسم
رحمت حق آب بود جز که به پستی نرود
خاکی و مرحوم شوم تا بر رحمان برسم
هیچ طبیبی ندهد بی مرضی حب و دوا
من همگی درد شوم تا که به درمان برسم
مولانا
۹۳/۱۲/۲۷