خانه ات در باغی از شیراز باشد بهتر است

خانه ات در باغی از شیراز باشد بهتر است 
دور ِ آن پرچین ِ سرو ِ ناز باشد بهتر است

گرچه بالا هست امکان ِ سقوطم باز هم 
آمدن با اولین پرواز باشد بهتر است

جای ِ این احوالپرسی از لبانم لب بگیر 

بوسه دادن از همان آغاز باشد بهتر است

درصد ِ گیرایی اش بالاست بیش از این نریز 

بی شرف! چشم ِ تو کمتر ناز باشد بهتر است

گرچه در کولاک ِ کوهستانی ات گم میشوم 

دکمه هایت روز ِ برفی باز باشد بهتر است

آن دو خرگوشی که سر تا آسمان برداشته 

سهم ِ هر یک چنگی از شهباز باشد بهتر است

می شود آرام غافلگیرشان کرد و گرفت 

گرچه مرد از دور، تیرانداز باشد بهتر است

نه! نمی خاهم نتی عریانی ات را دم زند 

خانه خاموش و بدون ِ ساز باشد بهتر است

جز من و تو مهره ای دیگر در این شطرنج نیست 

کیش و مات ِ شاه با سرباز باشد بهتر است

کاغذ از وصف ِ تن ات هرچند کم می آورد 

شرح ِ آغوش ِ تو با ایجاز باشد بهتر است

بادها هرگز نباید بو برند این شعر را 

بین ِ ما این خاطره یک راز باشد بهتر است

شهراد میدری