خودت پناه خودت باش توى این بوران
جمعه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۸:۲۶ ق.ظ
خودت پناه خودت باش توى این بوران
کسى به فکرِ زمستونِ بى بهارت نیست
من از هواى ترانه ت همیشه فهمیده م
سرت شلوغه ولى هیچکس کنارت نیست
هوات برفیه اما تنت یه تابستون
ظریف و نازک و حساس مثل یه شیشه
عذاب آوره وقتى همه تنت مثل
یه استکانِ قدیمى ترک ترک مى شه!
هواى مملکتِ شعر خیلى آلوده س
توو دستِ سرد و کثیفِ کسى اداره نشو
ستاره ها رو همیشه زمین زده ن دختر
بیا و مردى کن و تو یکى ستاره نشو
ورق ورق همه ى بى کسیتُ ضجه زدى
چقدر درد کشیدى که عاشقانه بگى
همیشه بغضتُ خوردى!همیشه خندیدى
سکوتتُ نشکستى که جاش ترانه بگى!
هزار فرصتِ خنده،یه لحظه آرامش
از این جماعتِ بى حوصله طلبکارى
نوشتى و همه حرفات لب به لب حق بود
بگو ! ترانه بگو ! تو همیشه حق دارى!
امید روزبه
۹۶/۰۲/۰۱