در آینه به روی خود باز نگاه می کنم

در آینه به روی خود باز نگاه می کنم
کنار هردو چشم را کمی سیاه می کنم

به اشتیاق سرکشم مهار می زنم ولی
به یاد تو تبسمی گاه به گاه می کنم

کدام را به سر کنم؟ شال سفید...روسری...
لباس و کیف و کفش را که رو به راه می کنم،

برای لحظه ای شکی مرا نشانه می رود
همان سؤال دائمی، من اشتباه می کنم؟

کنار در که می رسم، به فکر می روم فرو
دلم رضا نمی دهد، مگر گناه می کنم؟

چه انتخاب مشکلی میان عقل و عاشقی
تمام عمر خویش را با تو تباه می کنم؟

به یاد لحظه های بی تو تنگ می شود دلم
من این غم غریب را به دل گواه می کنم

و از نشست عقل و دل به این نتیجه می رسم
که بی تو قلب خسته را چه بی پناه می کنم

دوباره دستگیره و دوباره دست های من
برای عاشقانه ای، شال و کلاه می کنم

سونیا نوری