در شهر پر شده است که احوال من سگی است

در شهر پر شده است که احوال من سگی است
آری سگی است، حال من و قال من سگی است

دندان جمله های خودم را کشیده ام
نام و نهاد و فاعل و افعال من سگی است

هرشب مرا به ساعت سگ کوک می کنند
هر صبحدم ستاره اقبال من سگی است

تقویم روزگار ورق می خورد . . . ولی
مال شما کبوتری و ... مال من سگی است

پنجه به سمت مخمل مهتاب می کشم
خوی پلنگ دارم و چنگال من سگی است

سم و سکوت سِل و سنگ و سنگ وسنگ ...
هر هفت سین سفره هر سال من سگی است

من پاسبان گله شهرم، شبان من
بیم از گزند گرگ مکن، حال من سگی است

دارند مرد و زن به سرم سنگ می زنند
برخورد شهر با من و امثال من سگی است

سید محمدعلی رضازاده