دلم گرفته به حدی که وا نخواهد شد

دلم گرفته به حدی که وا نخواهد شد
از انفرادی دنیا رها نخواهد شد
.
شبیه پنجره‌ای خسته رو به دیوارم
که جز به کوری بن‌بست وا نخواهد شد
‌.
چقدر بغض که خشکیده در گلو اما
به قدر قطره‌ی اشکی صدا نخواهد شد
‌.
دعایتان گره از کار بسته‌ام نگشود
لعینِ عشق که حاجت‌روا نخواهد شد
.
برای زندگی‌ام فکر دیگری دارم
عقاب، در قفسِ مرگ جا نخواهد شد
.
مگر که شعر، مرا طور دیگری خوانَد
وگرنه حق جنونم ادا نخواهد شد
‌.
به روی سنگ مزارم دونقطه بگذارید
که گفته‌های من از من جدا نخواهد شد
.
‌رضا احسان‌پور