دلم گرفته به من یک بغل غزل بدهید
جمعه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۲:۲۲ ب.ظ
دلم گرفته به من یک بغل غزل بدهید
اگر نه حدّ اقل یک غزل بغل بدهید
نگارِ بزم ازل را نمی دهند به من
به من نگارِ غزل را علی البدل بدهید
به پاسِ بوی تنش موجی از نسیمِ بهار
به یاد شهد لبش جامی از عسل بدهید
نشسته است بر ابرو کرشمه اش یاران
مرا رهایی از این فتنۀ جمل بدهید
بسی معادلۀ چشمهای او سخت است
تمامِ مسأله این است راهِ حل بدهید
گسل گسل شدم از بس خطِ لبش لرزید
به من برای خطِ زلزله گسل بدهید
حریف می رسد از راهِ شب مباد مباد
مباد راه به این حضرتِ اجل بدهید
سیاهِ واقعی است و سپید می گوید
مباد گوش به این شعرِ مبتذل بدهید
غلامعباس سعیدی
۹۴/۰۲/۰۴