رفیقم از اون آدمای گل بود
دوشنبه, ۱۱ بهمن ۱۳۹۵، ۱۰:۲۵ ق.ظ
رفیقم از اون آدمای گل بود
واسه خودش یه دنیا عقل کل بود
عاشق حافظ و فروغ و نیما
یه آسمون جل یه جوون تتها
می خواس با شعراش گلا رو آب بده
پروانه ها رو رو نسیم تاب بده
می خواس روی زمین گدا نباشه
از اون زنای بی حیا نباشه
می خواس بره داد بزنه روی بوم
فحش بده به لقمه های حروم
سیگارشو روی تراس دود کنه
تو آتیشش دنیا رو نابود کنه
دنیا رو قابل تحمل کنه
دیکتاتورا رو عاشق گل کنه
رفیق من حالا زیر زمینه
دنیا همون دنیای پیش از اینه
آرش شفاعی
۹۵/۱۱/۱۱