روی زمین بودی و من در ماه دنبالت
چهارشنبه, ۳۰ فروردين ۱۳۹۶، ۰۹:۲۲ ب.ظ
روی زمین بودی و من در ماه دنبالت
باید ببخشی شاعر سر به هوایت را
تسخیرتو سخت است آنقدری که انگاری
در مشت خود جا داده باشم بی نهایت را
زود است حالا روی پاهای خودم باشم
از دست های من نگیری دست هایت را
هرکس تو را گم کرد دنبال تو در من گشت
انگار می بینند در من رد پایت را
بگذار تا دنیا بفهمد مال من هستی
گنجشک ها خانه به خانه ماجرایت را
وقتی پراست از خاطراتت شعرهای من
باید بنوشی با خیال تخت چایت را
رویا باقری
۹۶/۰۱/۳۰