سال نو آمد به صد شور و امید ای گوسفند!
سال نو آمد به صد شور و امید ای گوسفند!
گشت با نامت عجین سال جدید ای گوسفند!
سال میمون گرچه بعد از سال تو آید ز راه
بر تو میمون باد این عید سعید ای گوسفند!
اسبِ سال پیش، مهمیز گرانی را چو دید
بی‌هوا با شیهه‌ای از ما رمید ای گوسفند!
در چریدن با گرانی بس رقابت داشتی
تو ز مرتع، او ز جیب ما چرید ای گوسفند!
تا که چوپانِ تو دولت شد زما ایمن شدی
قیمتت گرگی شد و ما را درید ای گوسفند!
لیکن امسال اندکی دلرحم‌تر باش ای عزیز،
هان مشو از چشم مردم ناپدید ای گوسفند!
من تو را در هیئت کوبیده می‌بینم کنون
این امیدم را نفرما نا امید ای گوسفند!
نیست کافی مبلغ یارانه‌‌ام پشم تو را
سخت می‌لرزد تنم وقت خرید ای گوسفند!
گوشتت را تحفه آور ، نیکبختم کن عزیز
باد بختت عینهو پشمت سفید ای گوسفند!
بی‌تو آخر قهر کرد از سفرۀ ما آبگوشت
نان مگر در اشک خود سازم ترید ای گوسفند!
گوشتت از بس گران شد جای قفقازی و برگ
همچو تو خوردیم هی برگ شوید ای گوسفند!
خواب دیدم عاقبت قفل تورّم باز شد،
بسکه دولت کرد هی در آن کلید ای گوسفند!
چون پریدم ناگهان از خواب، دیدم کشک بود
بعد، کشکی هوش من از سر پرید ای گوسفند!
*
کاش روزی«بوالفضول»از فیلۀ تو می‌مزید
بع...له‌ای(!) ما را بگو ، لطفت مزید ای گوسفند!
سعید سلیمان پور ارومی