ستاره بی‌تو به چشمم شرار می‏‏پاشد

ستاره بی‌تو به چشمم شرار می‏‏پاشد

فروغِ ماه به رویم غبار می‏‏پاشد

خدای را چه نسیم است این‌که بر تنِ من

نوازشِ نفسش انتظار می‏‏پاشد؟

خروشِ رودِ دمان، میل بوسه می‏‏ریزد

سکوتِ کوه گران، شوقِ یار می‏‏پاشد

بیا که پونه‌ی وحشی ز عطر مستی‌بخش

بُخورِ می‏‏ به لبِ جویبار می‏‏پاشد

ستاره می‏‏دمد از چلچراِغِ سرخ تمشک‌

که گَردِ نقره بر او آبشار می‏‏پاشد

چه سود از این همه خوبی؟ که بی‌تو خاطرِ من

غبار غم به سرِ روزگار می‏‏پاشد

سیمین بهبهانی