سرما تمام قلب مرا از حدید کرد

سرما تمام قلب مرا از حدید کرد
سرما زد و نفس زدنم را شهید کرد

سرما مرا شکست و به زانو نشاند و بعد
با یک قلم شقیقه ی من را سفید کرد

سروی که سر نکرده خم از روزگار سخت
افکنده سر چو قامت پردرد بید کرد

نوشاند از پیاله ی قالوا بلی ، بلا
من را مجاب مصرع " هل من مزید" کرد

زین باده در پیاله ی خود پر گرفته ایم
از سردی زمین و زمان گر گرفته ایم

مجتبی شریف (متین)