سُرور اهل جنانی و هم کلام غریبان

سُرور اهل جنانی و هم کلام غریبان
که هم غریبْ امامی و هم امام غریبان

کرامت از تو درخشید، غیر خانه ات ای عشق
کجا غریبْ نوازی شده مرام غریبان؟

اگر نبود مدینه که کوفه، کوفه نمی شد
و بی جواب نمی ماند اگر سلام غریبان

غم نفاق تو را کشته است زهر بهانه ست
که آب نیز هلاهل شود به کام غریبان

چه غربتی ست که حتی برای پر زدنت هم
نه روضه ایست، نه شعر خوشی، نه شام غریبان

چهار تخته به پهلو، میان خاک، در آن سو
زنی نشسته به زانو به احترام غریبان

سید سعید صاحب علم