صورت نبندد ای صنم، بی زلف تو آرام دل

صورت نبندد ای صنم، بی زلف تو آرام دل
دل فتنه شد بر زلف تو؛ ای فتنه ی ایام دل!

تا جان به عشقت بنده شد، زین بندگی تابنده شد
تا دل ز نامت زنده شد، پر شد دو عالم نام دل!

عطار