طاقت کجاست روی عرقناک دیده را؟

طاقت کجاست روی عرقناک دیده را؟ 
آرام نیست کشتی طوفان رسیده را 
بی حسن نیست خلوت آیینه‌مشربان 
معشوق در کنار بود پاک دیده را 
یاد بهشت، حلقه‌ی بیرون در بود 
در تنگنای گوشه‌ی دل آرمیده را 
ما را مبر به باغ که از سیر لاله‌زار 
یک داغ صد هزار شود داغدیده را 
با قد خم ز عمر اقامت طمع مدار 
در آتش است نعل، کمان کشیده را 
زندان جان پاک بود تنگنای جسم 
در خم قرار نیست شراب رسیده را 
شوخی که دارد از دل سنگین به کوه پشت 
می‌دید کاش صائب در خون تپیده را

صائب تبریزی