عشق ِ تو جانم ! آخ..جانم را گرفته است

عشق ِ تو جانم ! آخ..جانم را گرفته است

چاقو شده مهر ِ تو روی گردنم ، کُند 

این مرگ ِ تدریجی امانم را گرفته است

خون میخورم شاید بخندانم تو را باز 

اندوه ، مغز ِ استخوانم را گرفته است

ترمیم ِ زخمی که منم را دیر کرده 

رنجی که از تن تا روانم را گرفته است

به لکنت افتاده زبان ِ اعتراضم

بار ی که بر دوشم ، زبانم را گرفته است

آغوش تو امنیتِ دریاست ، اما 

از من تمام ِ آسمانم را گرفته است