غمش اگر که به اندازه‌ی جهان باشد
شنبه, ۱۲ اسفند ۱۳۹۶، ۰۷:۲۰ ب.ظ
غمش اگر که به اندازه‌ی جهان باشد
قرار هست در این سینه میهمان باشد
قرار هست که مهمان تازه‌ی غزلم
پَری کوچکی از قلب آسمان باشد
هزار معجزه آورده است و می‌خواهد
نشانه‌ای ز خداوند بی‌نشان باشد
خدا کند که نگاهش به مادرش برود
خدا کند که همان‌قدر مهربان باشد
چه می‌شود که به تدریج اهلی‌ام بکند
صبور مثل تمامی کودکان باشد
«مقابل گل‌مان ما همیشه مسئولیم»
خدا کند که همین جلمه یادمان باشد
بهمن صباغ‌زاده
۹۶/۱۲/۱۲