مرا ببخش که غمگینم که فکر می کنم به دهانم

مرا ببخش که غمگینم
که فکر می کنم به دهانم
و کلمه را به بوسه ترجیح می دهم...

مرا ببخش
که جای زخم هایم
نمی توانم حرف بزنم
کلمات بر لبانم
 فواره ای می شود
و بوسه ماهی های کوچک را
از روی تنم
به آن سوی حوض پرتاب می کند.

شیرین خسروی