می خوانی از عمق نگاه من سکوتم را

می خوانی از عمق نگاه من سکوتم را
اوج تمنای کویر داغ لوتم را

سرشار از آرایه کن مانند شعر خود
ای حضرت باران نما هنگ هبوطم را

بی وقفه در گوشم بخوان تصنیف زیبایت
با نغمه ات همگام کرده ام فلوتم

ای باغبان مهربان با شاخه ی زخمی
هرگز نبر از خاطر خود شاه توتم را

تا بینهایت به موازات تو می آیم
پیوند خواهم زد به تو آخر خطوتم را

باید بگیرم از گذرگاه فربینده
بایمن عشق تو منوطم را

گفتی که چون با پای دل آیی سمت من
بر داشتم از پیش پای تو شروطم را

لبیک گفتم به فراخوان اذانت دوست
بی شک اجابت می کنی ذکر قنوتم را

محمدعلی ساکی