نقدصوفی نه همه صافی بی غش باشد

نقدصوفی نه همه صافی بی غش باشد
ای بسا خرقه که مستوجب اتش باشد

صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی
شامگاهش نگران باش که سر خوش باشد

خوش بود گر محک تجربه اید به میان
تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد

خط ساقی گر از این گونه زند نقش بر اب
ای بسا رخ که به خونابه منقش باشد

نازپرورده تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلا کش باشد

غم دنیی ودنی چند خوری باده بخور
حیف باشد دل دانا که مشوش باشد

دلق وسجاده حافظ ببرد باده فروش
گر شرابش ز کف ساقی مهوش باشد

حافظ