نویسم چون به وصف رخ، رخ آن دلبر مه رو

نویسم چون به وصف رخ، رخ آن دلبر مه رو
 شود محشر همی بر پا کشد از رخ چو تار مو

 چه رخ منظومه ی حیرت جمیع و جمع و مستجمع
 گهی مظهر گهی مظهر، گهی قبله گهی ابرو

هلالی ابروی ان رخ بود سینا به صد موسی
 مگر موسا شود موسی چو بیند آن رخ نیکو

 به عزلت خانه ی آن رخ، دو چشم بی قرارش مه
 درخشنده فروزنده میان ظلمت گیسو

 لبش نوش شراب از خم چنان پیمانه ای بر رخ
 ز نوش رخ نما زان می گرفته گل به بستان بو

 هزاران سلسله ساقی از آن رخ رخ نما گشته
 که در آن رخ رخ ساقی شده جام حقیقت جو

 چه رخساری کز آن رخ رخ عیان گردیده بر هر رخ
 که رخ را رخ نما باشد چو آن رخ رخ کشد هر سو

 چه رخ رخ مه چه رخ رخ شه کز آن رخ رخ نماید ره
 که خور گیرد از آن رخ رخ چو آن رخ رخ دهد بر ضو

 چه رخ رخساره ی جنت چه رخ رخساره ی رحمت
 که هردم عاشق بی دل شکار آن رخ است آهو

 چو آن رخ رخ نما گردد نماند از رخی جلوه
 که بر هر رخ دهد آن رخ به سیرت قدرت بازو

 چو میپرسی تو از آن رخ بود آن رخ رخ قایم
 که افسون از رخش دیده هزاران شیوه در جادو

 چه رخ لعیا چه رخ حورا چه رخ یکتا چه رخ زهرا
 به طوفش کشتی هستی به ساحل میزند پهلو

 چه رخ محشر چه رخ دلبر چه رخ آذر چه رخ حیدر
 کز آن رخ جلوه گر گشته رخ از رخساره ی یا هو

 زشهلا چشمی آن رخ خمیده در شفق لاله
 که بر دلها رخ آن رخ زند زنجیر تو در تو

 چه رخ با طره ی مهوش چه رخ با خامه ی دلکش
 کشیده طرح شیدایی به چشم طره کو در کو

طره اصفهانی