هرچه کُنی بُکن ، مَکُن تَرکِ من ای نگار من

هرچه کُنی بُکن ، مَکُن تَرکِ من ای نگار من
هرچه بَری بِبَر ، مَبَر سنگدلی به کارِ من

هرچه هِلی بِهل مَهل ،پرده به روی چون قمر
هرچه دَری بِدر ، مَدر پرده‌ی اعتبار من

هرچه کِشی بِکش ، مَکش باده به بزم مدعی
هرچه خوری بخور،مخور خون من ای نگارمن

هرچه دَهی بِده ، مَده زلف به باد ‌ای صنم
هرچه نَهی بِنه ، مَنه پای به رهگذار من

هرچه کُشی بُکش،مَکُش صید حرم که نیست خوش
هرچه شَوی بِشو ، مَشو تشنه بخون زار من

هر چه بُری بِبر ، مَبُر رشته‌ی الفت مرا
هرچه کَنی بِکن ، مَکن خانه‌ی اختیار من

هرچه رَوی بُرو ، مَرو راه خلاف دوستی
هرچه زَنی بِزَن ، مَزَن طعنه به روزگار من

شوریده شیرازی