هر چه آیینه به توصیف تو جان کَند نشد

هر چه آیینه به توصیف تو جان کَند نشد
آه، تصویر تو هرگز به تو مانند نشد

گفتم از قصه ی زلفت گرهى باز کنم
به پریشانى گیسوى تو سوگند نشد

خاطرات تو و دنیای مرا سوزاندند
تا فراموش شود یاد تو، هر چند نشد

من دهان باز نکردم که نرنجی از من
مثلِ زخمى که لبش باز به لبخند نشد

دوستان عاقبت از چاه نجاتم دادند
بلکه چون بَرده مرا هم بفروشند نشد

فاضل نظری