هوا سرد است امشب، می‌کشم رویت پتویت را

هوا سرد است امشب، می‌کشم رویت پتویت را 

تماشا می‌کند مهتاب با من ماه رویت را 

دم صبح است و می‌ترسم بخوابم، تا که خوابیدم 

نفهمی پس کنی یک بار دیگر باز رویت را 

از ابر گیسوانت سایه‌ای بر ماه افتاده 

نفس‌های هماهنگت به رقص آورده مویت را 

سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی 

تو اینجا بودی و با این همه آورد بویت را 

صدایت را شنیدن مرهم بی‌خوابی است، ای کاش 

بیاید وا کند خورشید باب گفتگویت را 

بهمن صباغ زاده