وَ دهانم شکل حروف نام تو را می گیرد

وَ دهانم
شکل حروف نام تو را می گیرد
وقت دلتنگی
و هرچه حرف
هرچه کلام
لهجه ی جنون دارد
و تب از تبار تنهایی ام می بارد
و خستگی از رگهایم
می تراود
و دست هایم
به لمس ِغربتی سهمگین
به جستجوی ِمجاورتت
به ثانیه می ساید

دهانم بوی تورا میگیرد
وقت بردن نامت
و دوست داشتن بحرانی ترین
لحظه ی ِزندگی میشود
وَ عشق
ایستاده بر حادثه ام..

‌نیلوفر ثانی