چرا سهم «تو» پایان باشد از آغاز پروازم؟
جمعه, ۲۰ آذر ۱۳۹۴، ۰۲:۳۱ ب.ظ
چرا سهم «تو» پایان باشد از آغاز پروازم؟
اگر تاوان این عشق است من باید بپردازم
تو مثل عابری با چشم های بسته، اما من
شبیه کلبه ای متروک با دروازه ی بازم
کسی هر روز پس می آورد این مرغ وحشی را
دلم را دورتر از این کجا باید بیندازم؟
حلالم کن اگر این روزها ابری تر از پیشم
حلالم کن اگر با هیچ آهنگی نمی سازم
من اقیانوسم اما کاش حوض کوچکی بودم
کتاب قصه ام تلخ است:«بی پایان و آغازم»
نه عقل و عشق؛ از آغاز هم بازی سر دل بود
ولی دیوانگی کافی ست! دیگر دل نمی بازم
آرش فرزام صفت
۹۴/۰۹/۲۰