چنان به خشم کشیدی کمان ابرو را

چنان به خشم کشیدی کمان ابرو را
که برق چشم تو لرزانده برج و بارو را

سه تار موی تو افتاده دست طوفان تا
به صحنــه آورد او سمفونی هو هو را

شنیده ام به رقیبم به خنده می‌گفتی:
که زخم می زنم اما... نمی کشم او را!

چه نسبتی است مرا و تورا که می ترسم
پس از  نبـرد  نیابـی تــو نـــوش دارو را؟

شکــــار قاعده دارد...پلنگ می باید
که بی خیال شود چشمهای آهو را !

هزار ساحره چشم انتظار چشم تو اند
که نو کنند از آن ، شیوه های جادو را

از آب و خاک نه! از سنگ و یخ تراشیدند
زنی که این غزلم نشکند دل او را!

عبدالمهدی نوری