چندی است تند، می گذریم از کنار هم

چندی است تند، می گذریم از کنار هم
ظاهر خموش و سرد و نهان بیقرار هم

رخسار خود به سیلی می سرخ کرده ایم
چون لاله ایم هر دو بدل داغدار هم

او را غرور حسن و مرا طبع سربلند
دیری است وا گذاشته در انتظار هم...

چشم من و تو راز نهان فاش می کند
تا کی نهان کنیم غم آشکار هم

ای کاش آن کسان که بهشت آرزو کنند
عاشق شوند و با مه خود گفتگو کنند...

عماد خراسانی