کاش باران بودم

 کاش باران بودم

و غم پنجره را میشستم

و به هر کس که پس پنجره غمگین مانده

از سر عشق ندا میدادم

پاک کن پنجره از دلتنگی

که هوا دلخواه است

گوش کن باران را

که پیامی دارد

دست از غم بردار 

زندگی کوتاه است

باز کن پنجره را

روز نو در راه است..

* اگر نام شاعر را می دانید به ما اطلاع دهید. با تشکر