کی به آتش می کشی تسبیح یا قدوس را
دوشنبه, ۲۲ آذر ۱۳۹۵، ۰۹:۳۶ ب.ظ
کی به آتش می کشی تسبیح یا قدوس را
روح سرگردان این پروانه مایوس را
کورسوهای چراغ عقل مردم منکرند
روشنایی های آن خورشید نا محسوس را
از صدای موج سرشارند و با ساحل دچار
گوش ماهی ها چه می فهمند اقیانوس را !
نسل در نسل زمین گشتند تا پیدا کنند
سایه ی پر های رنگارنگ آن طاووس را
تلخ و شیرین جهان چیزی به جز یک خواب نیست
مرگ پایان می دهد یک روز این کابوس را
فاضل نظری
۹۵/۰۹/۲۲