گاه یاد همان چند ستاره‌ی دور که می‌افتم

گاه یاد همان چند ستاره‌ی دور که می‌افتم 

می‌آیم نزدیک شما 

برخاستنِ دوباره‌ی باران را تمرین می‌کنم 

اما باد می‌آید 

و من گاهی اوقات حتی 

بدترین آدم‌ها را هم دوست می‌دارم. 

دیگر کسی از من سراغ آن سالهای یقین و یگانگی را نمی‌گیرد 

سرم را کنار همسرم می‌گذارم و می‌میرم 

در انجماد این دیوارها 

دیگر یادآورد هیچ آسمانی میسر نیست.

سید علی صالحی