یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازاید وبرهاندم از بند ندامت

خاک ره ان یار سفر کرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

فریاد که از شش جهتم راه ببستند
ان خال وخط وزلف ورخ وعارض وقامت

امروزکه در دست توام مرحمتی کن
فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت

ای انکه به تقریروبیان دم زنی از عشق
ما با تو نداریم سخن خیرو سلامت

درویش مکن ناله زشمشیر احبا
کاین طایفه از کشته س
   تانند غرامت

در خرقه زن اتش که خم ابروی ساقی
بر می شکند گوشه محراب امامت

حاشا که من از جور وجفای تو بنالم
بیداد لطیفان همه لطف است وکرامت

کوته نکند بحث سر زلف تو حافظ
پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت

حافظ