ﺍﺯ ﻳﺎﺭ ﺯ ﻧﺎﺳﺎﺯﯼ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ

ﺍﺯ ﻳﺎﺭ ﺯ ﻧﺎﺳﺎﺯﯼ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ
ﺍﺯ ﮐﺜﺮﺕ ﺧﺎﺭ ﺍﺯ ﮔﻞ ﺑﯽ ﺧﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ

ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺩﻩ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺯ ﺩﻫﻦ ﺳﺎﻏﺮ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ
ﻣﺨﻤﻮﺭ ﺯ ﻟﻌﻞ ﻟﺐ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ

ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﺳﺒﺰ ﻧﮕﺮﺩﺩ، ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ
ﭼﻮﻥ ﻃﻮﻃﯽ ﺍﺯﺍﻥ ﺁﻳﻨﻪ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ

ﺧﺎﺭﯼ ﻧﺸﺪ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﻗﺪﻡ ﻣﺎ
ﭼﻮﻥ ﺳﺎﻳﻪٔ ﺍﺑﺮ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ

ﺍﺯ ﺧﺮﻗﻪٔ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﻧﭽﻴﺪﻳﻢ ﺩﮐﺎﻧﯽ
ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺍﺯﻳﻦ ﭘﺮﺩﻩٔ ﭘﻨﺪﺍﺭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ

ﺷﺪ ﺩﺳﺖ ﺩﻋﺎ ﺧﺎﺭ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﻗﺪﻡ ﻣﺎ
ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺍﺯﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ

ﺻﺎﺋﺐ ﭼﻮ ﮔﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﻧﺠﻮﺭ ﻋﻴﺎﺩﺕ
ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻥ ﺁﻥ ﻧﺮﮔﺲ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ

صائب تبریزی