ﺑﺎ ﭘﺎﯼ ﺩﻝ ﻗﺪﻡ ﺯﺩﻥ ﺁﻥ ﻫﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ

ﺑﺎ ﭘﺎﯼ ﺩﻝ ﻗﺪﻡ ﺯﺩﻥ ﺁﻥ ﻫﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ
ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺑﺸﻮﺩ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭ ﺗﻮ

ﺩﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯼ ﻣﻦ ﺛﺒﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﺍﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﯾﻦ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ

ﺗﺎ ﺩﺳﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﺮﺳﺪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﮔﻢ ﺑﺸﻮﻡ ﺩﺭ ﺣﺼﺎﺭ ﺗﻮ

ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺟﺪﺍﯾﻢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺷﻬﺎﺏ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﺪﺍﺭ ﺗﻮ

ﺁﻥ ﮐﻮﭘﻪ ﯼ ﺗﻬﯽ ﻣﻨﻢ ﺁﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ
ﺧﺎﻟﯽ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺗﻮ

ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺕ ﺁﺧﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ
ﺗﻨﻬﺎﺗﺮﯾﻦ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺩﯾﺎﺭ ﺗﻮ

ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻨﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻓﺎﺵ ﺗﺮ
ﻫﺸﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺑﻪ ﺧﺰﺍﻧﻢ ﺑﻬﺎﺭ ﺗﻮ

ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﻋﺴﺮﺕ ﻣﺲ ﻣﺮﺍ
ﺗﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﺴﻨﺠﺪ ﻋﯿﺎﺭ ﺗﻮ

ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﻢ
ﻧﻔﺮﯾﻦ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺗﻮ

محمدعلى بهمنى